Internet rzeczy
Autor: Piotr Karpiuk o 7. grudnia 2016
Wprowadzenie
Urządzenia wchodzące w skład IoT cechują: mały rozmiar, niskie zapotrzebowanie na energię, łączność bezprzewodowa, wbudowana pamięć (połączenie nie musi być ciągłe).
Aby firmy mogły w pełni czerpać korzyści z potencjalnych strumieni danych dostarczanych w czasie rzeczywistym, muszą stworzyć kulturę opartą na podejmowaniu decyzji na podstawie danych. Czyli firmy będą musiały podążać tam, gdzie prowadzą je dane, a niekoniecznie tam, gdzie powinny się kierować zdaniem konserwatywnych kadr kierowniczych.
Bluetooth i Bluetooth Smart
Moduły Bluetooth są bardzo małe, o wiele mniejsze od modułów Wi-Fi, mają zasięg do 10m i zużywają bardzo mało prądu, co sprawia, że są idealne do miniaturowych czujników IoT. Miniaturowa, domowa sieć połączonych w ten sposób urządzeń (personal area network, PAN) nazywana jest „piconetem”. W piconecie jedno z urządzeń Bluetooth ma przypisaną rolę master i może obsługiwać do 8 urządzeń slave. Specjalnie dla IoT stworzono odmianę Bluetooth o nazwie Bluetooth Smart – cechuje ją zredukowane zapotrzebowanie na energię (wystarczą baterie pastylkowe), mniejsza prędkość przesyłania i większy zasięg (do 100m).
Sieci o topologii siatki
Sieć typu mesh zawiera urządzenia pełniące rolę nie tylko nadawców i odbiorców, ale również przekaźników (ang. repeater). W takiej sieci nie istnieje żadne centrum, a awaria pojedynczego urządzenia nie powoduje awarii sieci – sygnał znajdzie inną drogę korzystając z połączeń z pozostałymi urządzeniami. Istnieje wiele protokołów tego typu, na ogół niekompatybilnych ze sobą, najpopularniejsze to INSTEON, Z-Wave i ZigBee.
Sieci komórkowe
Francuska firma Sigfox do stworzenia własnej sieci komórkowej dla IoT wykorzystuje własną wersję technologii radiowej z I wojny światowej, dzięki której załogi łodzi podwodnych mogły komunikować się ze sobą pod wodą. Technologia ta pozwala na przesyłanie bardzo małych kawałków danych – przypominających alfabet Morse’a – na relatywnie duże odległości z niewielką prędkością (100bps). Dzięki korzystaniu z pasma 900 MHz zamiast wyższych częstotliwości typowych dla dzisiejszych operatorów komórkowych, Sigfox może rozmieszczać swoje maszty w większych odległościach i z wyraźnie niższym zapotrzebowaniem na energię. Firma buduje obecnie sieci w Wielkiej Brytanii, Holandii, Rosji i Hiszpanii, a także USA. Specjalizuje się w sieciach przemysłowych. W Hiszpanii jej sieć łączy kilkadziesiąt milionów domowych systemów zabezpieczeń. We Francji sieci Sigfox są używane do zapewniania połączeń między wodomierzami, elektronicznymi billboardami, a także urządzeniami monitorującymi dla seniorów.
Inną firmą tworzącą własne sieci komórkowe IoT jest Iotera (na potrzeby urządzeń do śledzenia lokalizacji dzieci i zwierząt domowych).
Napisany w Uncategorized | Brak komentarzy »